Smuda nie jest najlepszym kandydatem

Zacznę od krótkiego wyjaśnienia zasad przyjętych przy przeprowadzaniu tej analizy. Pod uwagę wziąłem spotkania, które odbyły się w ostatnich 5 sezonach. Piłka zmienia się i ewoluuje, dlatego sukcesy sprzed 10 czy 15 lat nie powinny być powodem zatrudniania trenerów w dniu dzisiejszym. Selekcjonerem powinno się wybierać tego, kto w danym momencie i miejscu posiada największy potencjał. Następnym krokiem było wyeliminowanie meczów które ze sporym prawdopodobieństwem trenerzy „odpuszczali” lub poświęcali je na testy. Tym sposobem odrzucone zostały rozgrywki Puchary Polski, Pucharu Ekstraklasy oraz oficjalne mecze towarzyskie ( w przypadku reprezentacji ). Również rozgrywki europejskich pucharów nie zostały brane pod uwagę ze względu na statystycznie nie wygodne zróżnicowanie poziomu prezentowanego przez rywali w tych rozgrywkach.

Przeprowadzając tą analizę uwzględniłem trenerów, których nazwiska najczęściej przewijały się w spekulacjach prasowych. Są to w kolejności alfabetycznej: Paweł Janas, Henryk Kasperczak, Stefan Majewski, Maciej Skorża, Franciszek Smuda i Jan Urban.

Poniższa tabela prezentuje zestawienie wyników poszczególnych trenerów

Komentarz do wyników analizy:

Jak widać trenerem reprezentacji Polski, patrząc pod kątem statystycznym, powinien zostać Jan Urban , co z pewnością wielu dziwi. Łatwo jednak doszukać się powodów takiej kolei rzeczy. Dla trenera Urbana praca w Legii jest pierwszą w dorosłym futbolu i od razu przyszło mu trenować drużynę z najwyższej polskiej półki. Tym samym nie ma tutaj żadnych czynników psujących mu statystyki. Co ciekawa mimo zwycięstwa punktowego, przegrał on w kategorii procenta zwycięstw. Pokazuje to trenerskie wyrachowanie Urbana, który dobrze wciela w życie zasadę, że jak nie można meczu wygrać, to należy go zremisować. Ze statystyk można pokusić się też o podanie kolejnej przyczyny zwycięstwa Urbana. Przy podobnym do innych trenerów poziomie zdobywanych goli, ma ona bardzo niski wskaźnik dotyczący goli traconych. Co wskazuje nam najsilniejszą broń trenera Legii, którą jest defensywa.

Podobnie sytuacja wygląda z trenerem Janasem, który w ciągu ostatnich 5 sezonów nie był szkoleniowcem drużyn słabych, więc brak czynników obniżających wynik. Jego dodatkowym atutem są z pewności sukcesy z przeszłości i mimo wszystko owocna praca z kadrą.

"Tylko" trzecie miejsce szkoleniowca Wisły Macieja Skorży spowodowane jest przeciętnymi wynikami osiąganymi z drużyną Amici Wronki. Jednak w tabeli ostatnich dwóch sezonów Skorża wygrałby bezapelacyjnie, bo to okres ligowej dominacji jego Wisły Kraków. Na plus trenerowi krakowian można dopisać też fakt, że bardzo krótko pozostawał bezrobotny w przeciągu ostatnich 5 lat, co świadczy o jego klasie.

Franciszek Smuda zajął dopiero 4 miejsce mimo, że pozostaje głównym kandydatem do objęcia funkcji selekcjonera. Tak słaby wynik jest przede wszystkim konsekwencją pracy z Odrą Wodzisław w sezonie 2004/2005. Mimo słabo wyglądających statystyk z tego okresu Smuda osiągnął sukces ratując ligowy byt dla wodzisławian, a właśnie po to był w Odrze zatrudniony. Kolejnych atutów Smudy nie brak. Rozegrał on największą ilość spotkań spośród ocenianych co czyni go trenerem rozchwytywanym, ma wspaniałą przeszłość z Widzewem. Do tego wszystkiego dochodzą wspomnienia z zeszłorocznych zmagań Lecha w europejskich pucharach i świetny styl gry. Warto jeszcze zwrócić uwagę na progresję wyników drużyny, widoczną na przykładzie Lecha, co najlepiej pokazuje umiejętności trenerskie „Franza”.

Piąte miejsce zajął tymczasowy szkoleniowiec reprezentacji Stefan Majewski . Słaba pozycja, najmniej strzelanych bramek, sporo traconych. Na dawną, dobrą opinię trenera Majewskiego negatywnie wpływa przygoda z Cracovią. To ona zaniża statystyki. Co gorsza w Cracovii Majewski miał czas i warunki do realizacji swojej idei drużyny, a z miesiąca na miesiąc wyglądało to niestety coraz słabiej i zakończyło się klęską.

Ostatnie miejsce przypadło trenerowi Kasperczakowi , bo wybrany okres to chyba najgorszy czas dla niego. Po sukcesach z Wisłą ( których w rankingu zawiera się tylko jeden sezon ) przyszła niezbyt udana przygoda z reprezentacją Senegalu i jeszcze gorsza z Górnikiem Zabrze. Pamiętać musimy jednak, że to trener z olbrzymim doświadczeniem międzynarodowym, a i na rodzimym podwórku, gdy dano mu czas zbudował najpotężniejszą Wisłę ostatnich lat, która absolutnie dominowała w rozgrywkach ligowych.

Pełne zestawienia z rozróżnieniem na wyniki w konkretnych sezonach i klubach jest dostępne do wglądu TUTAJ