MŚ 2022. Dariusz Szpakowski i jego wielki finał. Legenda żegna się z mundialami

Zaczynał w radiu. Stąd jego styl komentarza. Typowy dla starej szkoły – najistotniejsze są bowiem wydarzenia boiskowe, a ciekawostki, sprawy pozasportowe mają być wyłącznie dodatkiem. Komentator ma w pierwszej kolejności barwnie opisywać to, co dzieje się na boisku.

No i emocje. Bez nich nie ma dobrego komentarza. A kto jak kto, ale red. Dariusz Szpakowski zawsze potrafił dobrze opakować pod tym względem najlepsze spotkania. Zwycięstwo Polski z Portugalią w 2006 roku zapamiętane jest nie tylko przez pryzmat świetnej gry naszych „Orłów”, ale również przez niezwykle emocjonalny komentarz bohatera tego tekstu.

Szpakowski ma też pewien atut, który w tym zawodzie jest niezwykle istotny – głos. Jego charakterystyczna barwa głosu do dziś kojarzy się wyłącznie z futbolem. I tym starszym, i młodszym. Bo o ile ci pierwsi doskonale pamiętają najlepsze mecze z komentarzem p. Dariusza, o tyle ci drudzy na pewno znają jego głos z gry FIFA.

Błędy to ludzka rzecz

Niegdyś kojarzył się wyłącznie z środowymi meczami Ligi Mistrzów i oczywiście spotkaniami „Biało-Czerwonych”. Od śmierci Jana Ciszewskiego, jego wielkiego mistrza, w 1982 roku swoim głosem ubarwiał nam w zasadzie wszystkie najważniejsze piłkarskie starcia, jakie można było podziwiać w Telewizji Polskiej.

To jak ważną personą był dla niego śp. Jan Ciszewski niech świadczy fakt, że jedną z transmisji rozpoczął od przedstawienia się jako „Dariusz Ciszewski”. Niektórzy twierdzą, że pomyłka ta zdarzyła mu się podczas premierowego meczu skomentowanego w telewizji, ale to nieprawda. Miała ona miejsce nieco ponad siedem lat od debiutu w TVP, na Wembley, gdzie Ciszewski skomentował być może jeden z najbardziej legendarnych meczów w historii polskiego futbolu.

To oczywiście niejedyna wpadka legendy mikrofonu. Dziś wszyscy doskonale pamiętają wiele lapsusów językowych komentatora czy pomylenia nazwisk, a do historia przeszedł już błąd z udziałem Messiego na mundialu w Brazylii, kiedy Szpakowski podczas jednego z meczów fazy pucharowej pomylił dzisiejszego geniusza argentyńskiej piłki z innym wielkim Argentyńczykiem – Diego Armando Maradoną.

Wszyscy doskonale dziś znają także zabawne sformułowania, które akurat nie kojarzą nam się z niczym miłym, jak chociażby: „aj, Jezus, Maria, jaki błąd Boruca” czy „co myśmy zrobili?” – kiedy głośno pytał o niefrasobliwość naszej defensywy w meczu z Senegalem na mundialu w Rosji.

Zwieńczenie pięknej kariery

Dwanaście mundiali, dziesięć edycji mistrzostw Europy, w tym tysiące skomentowanych goli. Tego nikt mu nie zabierze. Dziś wraz ze swoim doświadczeniem powinien być wzorem do naśladowania dla młodych adeptów dziennikarstwa sportowego.

Choć trzeba też uczciwie przyznać, że czasami jego błędy irytowały widzów. Szczególnie na zeszłorocznych mistrzostwach Europy, turnieju, na którym słychać było, że komentarz nie sprawia mu takiej radości, jak na przykład dziś w Katarze. Z tego powodu ówczesny finał skomentował Mateusz Borek, co w kraju wywołało niemałą dyskusję. Jednakże faktem jest, że w tamtym czasie kibice nie byli przychylnie nastawieni do Szpakowskiego, a odebraniu mu finałowego meczu było odbierane raczej w formie braku szacunku do legendy. Z perspektywy czasu być może dobrze się stało.

Dziś jest w znakomitej formie. Dziś słychać, że komentarz sprawia mu olbrzymią przyjemność, a on sam dzięki temu daje widzom możliwość smakowania widowiska, jak za dawnych lat.

Jakby przeżywał drugą młodość…

Panie Dariuszu, dziękujemy!

Więcej o MŚ 2022 - newsy, wyniki, terminarze, tabele